دل نوشته 1 (دریا و خورشید)

دریای بود پر خروش 

امواج پیشی گرفته و خود را هیاهو کنان به ساحل می کوبیدند 

صبحی بود سرد و دل انگیز 

که از جانب کوه ها نسیم ه خنکی جنگ بر گیسوان ه پسرک می انداخت

آرام وبی صدا دریای ناآرام را می نگریست و تولد پر از آرامش و زیبایی ه خورشید را 

خورشید کم کم از عمق دریا بالا می آمد و لبخندی میزد از سره شوق

تولد ه دوباره اش را تبریک می گفت 

پسرک در عمق ه نگاه ه خورشید در عمق ه هیاهوی دریا 

در زیبایی ه خنکای بهاری 

در آن صبح ه زیبا در کنار ه ساحل 

حقیقتی را جست و جو می کرد که آن حقیقت هم خورشید بود 

هم دریا 

هم کوه بود هم نسیم 

حقیقتی به زیبایی دریا و به گرمی خورشید 

حقیقتی عالم تاب که هم چون خورشید گرمای ه وجود ه خود را هدیه کرده